Tatiana, zesentwintig jaar oud en vol gedrevenheid. Een maatschappelijk werkster, die alles tot in de tippen van haar tenen voelt, die burlesque danst en ervan geniet om haar vrouwelijkheid te tonen. Daarnaast schrijft ze wat in haar opkomt, wat ze verwerkt, wat ze doorleeft.
Ze houdt ervan om op de planken te staan. Het doel: mensen op één of andere manier raken, met de zachtheid van letters en/of vloeiende lichaamsbewegingen. Met woord vertelt ze wat haar beweegt en neemt ze liefst zoveel mogelijk mensen daarin mee.
Ze is nog zoekende naar zichzelf in de woordenstorm die ze zo vaak door haar hoofd voelt ruisen, al voelt ze zicht helemaal thuis al dartelend tussen alle letters. Ze mist echter nog dat tikkeltje huiselijkheid om zich volledig op haar gemak te voelen. Door van en met elkaar te leren, wil ze op een punt komen dat ze net zo spontaan kan bewegen tussen woorden als ze kan op muziek.
Ze houdt ervan om op de planken te staan. Het doel: mensen op één of andere manier raken, met de zachtheid van letters en/of vloeiende lichaamsbewegingen. Met woord vertelt ze wat haar beweegt en neemt ze liefst zoveel mogelijk mensen daarin mee.
Ze is nog zoekende naar zichzelf in de woordenstorm die ze zo vaak door haar hoofd voelt ruisen, al voelt ze zicht helemaal thuis al dartelend tussen alle letters. Ze mist echter nog dat tikkeltje huiselijkheid om zich volledig op haar gemak te voelen. Door van en met elkaar te leren, wil ze op een punt komen dat ze net zo spontaan kan bewegen tussen woorden als ze kan op muziek.